język literacki

język literacki
język literacki {{/stl_13}}{{stl_7}}'pisana odmiana języka, którą posługuje się ogół ludzi wykształconych; używany w literaturze pięknej, prasie itp.' {{/stl_7}}

Langenscheidt Polski wyjaśnień. 2015.

Игры ⚽ Нужен реферат?

Look at other dictionaries:

  • literacki — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ib, literackiccy {{/stl 8}}{{stl 7}} mający związek z literaturą lub literatem; charakterystyczny dla literatury pięknej, należący do niej; piśmienniczy : {{/stl 7}}{{stl 10}}Działalność, twórczość literacka. Utwór… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • literacki — literackiccy «odnoszący się do literatury lub literata; należący do literatury pięknej; właściwy literaturze pięknej» Dzieło literackie. Utwór, szkic, artykuł literacki. Gatunek literacki. Rodzaj literacki. Prasa, publikacja literacka. Krytyka… …   Słownik języka polskiego

  • język — m III, D. a, N. językkiem; lm M. i 1. «narząd w jamie ustnej, składający się z elastycznych mięśni, pokryty błoną śluzową, mieszczący narządy smaku, biorący udział w ssaniu, żuciu i połykaniu pokarmów; u ludzi ponadto jeden z najważniejszych… …   Słownik języka polskiego

  • odbiec — a. odbiegnąć dk Vc, odbiecbiegnę, odbiecbiegniesz, odbiecbiegnij, odbiecbiegł, odbiecbiegli, odbiecbiegłszy odbiegać ndk I, odbiecam, odbiecasz, odbiecają, odbiecaj, odbiecał 1. «biegnąc oddalić się» Odbiegł od okna. Odbiegł szybko od grupy… …   Słownik języka polskiego

  • odnowić — dk VIa, odnowićwię, odnowićwisz, odnowićnów, odnowićwił, odnowićwiony odnawiać ndk I, odnowićam, odnowićasz, odnowićają, odnowićaj, odnowićał, odnowićany 1. «przywrócić czemuś wygląd rzeczy nowej, nie zniszczonej, usunąwszy ślady zniszczenia;… …   Słownik języka polskiego

  • ogólnopolski — «dotyczący całej Polski, obejmujący całą Polskę; obowiązujący, występujący w całej Polsce» Ogólnopolski festiwal, konkurs. Ogólnopolski język literacki …   Słownik języka polskiego

  • poetyzować — ndk IV, poetyzowaćzuję, poetyzowaćzujesz, poetyzowaćzuj, poetyzowaćował, poetyzowaćowany 1. «przedstawiać coś w sposób poetyczny, dodawać czemuś uroku; idealizować» Poetyzować przeszłość, dzieciństwo. 2. «używać stylu, zwrotów języka poetyckiego; …   Słownik języka polskiego

  • wykształcić — dk VIa, wykształcićcę, wykształcićcisz, wykształcićkształć, wykształcićcił, wykształcićcony wykształcać ndk I, wykształcićam, wykształcićasz, wykształcićają, wykształcićaj, wykształcićał, wykształcićany 1. tylko dk «dać komuś wykształcenie,… …   Słownik języka polskiego

  • staro-cerkiewno-słowiański — ∆ jęz. Język staro cerkiewno słowiański «najstarszy literacki język słowiański, w którym apostołowie Słowian, Cyryl i Metody, spisali w IX wieku teksty cerkiewne, posługując się narzeczem macedońskim okolic Sołunia (Salonik); język pierwszych… …   Słownik języka polskiego

  • Stanisław Barańczak — (born November 13, 1946, Poznań, Poland) is a poet, translator, literary critic, essayist, scholar, editor and lecturer.Life and careerBarańczak studied Polish at the Adam Mickiewicz University in Poznań, where he became a lecturer and earned his …   Wikipedia

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”